głośno płakać

См. также в других словарях:

• płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… …   Słownik języka polskiego

• mazać się — Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily …   Słownik Polskiego slangu

• mazgaić się — Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily …   Słownik Polskiego slangu

• krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… …   Słownik języka polskiego

• łkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, łkam, łka, łkają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (głośno) płakać, wydając urywane dźwięki wywołane nerwowym, krótkim i szybkim wdechem; szlochać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nerwowo,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczy się, rozbeczeć sięczał się, rozbeczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: zacząć głośno beczeć : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozwrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, rozwrzeszczeć sięczę się, rozwrzeszczeć sięczy się, rozwrzeszczeć sięczał się, rozwrzeszczeć sięczeli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć wrzeszczeć intensywnie, głośno; zacząć głośno płakać (o dziecku);… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …   Słownik frazeologiczny

• uderzać — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …   Słownik frazeologiczny

• buczeć — ndk VIIb, buczećczę, buczećczysz, buczećbucz, buczećczał, buczećczeli 1. «wydawać niski, przeciągły dźwięk» Syrena fabryczna buczy. Buczą sygnały statków. Słychać buczącego trzmiela. 2. pot. «głośno płakać; beczeć» Przestań buczeć. Czego buczysz? …   Słownik języka polskiego

• rozkrzyczeć — dk VIIb, rozkrzyczećczę, rozkrzyczećczysz, rozkrzyczećkrzycz, rozkrzyczećczał, rozkrzyczećczeli, rozkrzyczećczany «krzycząc rozgłosić coś» Rozkrzyczeć wiadomości. rozkrzyczeć się «zacząć mocno i długo krzyczeć, zacząć głośno płakać» Głodne… …   Słownik języka polskiego